Τι είναι η αντισφαίριση;
Η αντισφαίριση, γνωστή με την ξενόγλωσση ονομασία τέννις, είναι ένα σύγχρονο, ελκυστικό και δυναμικό αθλητικό παιχνίδι άθλημα με ιδιαίτερα υψηλή δημοτικότητα παγκοσμίως. Επίσης συγκαταλέγεται στα ολυμπιακά αθλήματα και παίζεται σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας, από όλες τις ηλικίες, και σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο.
Η αντισφαίριση στην Αρχαία Ελλάδα
Η αντισφαίριση, όπως και άλλα παιχνίδια με μπάλα, έχει ρίζες στην αρχαία Ελλάδα. Κατάγεται από το παιχνίδι «σφαιριστική» (5ος αιώνας π.Χ.), το οποίο παιζόταν με μία μεγάλη ελαφριά μπάλα και τα χτυπήματα γίνονταν με τις γροθιές ή τους ώμους. Με την πάροδο των χρόνων οι παίκτες άρχισαν να χρησιμοποιούν ένα τετράγωνο κομμάτι ξύλου. Το στερέωναν με θηλιά στον πήχη του χεριού και προσπαθούσαν με αυτό να χτυπήσουν τη μπάλα στον αέρα. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα η αντισφαίριση αποτελούσε παιχνίδι αναψυχής των ευγενών.
Οι πρώτες ρακέτες και τα πρώτα γήπεδα τέννις
 |
| Γήπεδο αντισφαίρισης |
Το πρώτο βιβλίο και οι πρώτοι κανόνες του τέννις
Το πρώτο βιβλίο για την αντισφαίριση είχε τίτλο «Trattalo dello Palla» και γράφτηκε το 1555. Η αντισφαίριση άρχισε να παίρνει τη σύγχρονη μορφή της στο τέλος του 16ου αιώνα, οπότε κατασκευάστηκαν ρακέτες με χορδές και θεσπίστηκαν οι πρώτοι κανόνες. Το 1858 κατασκευάστηκε το πρώτο γήπεδο από γρασίδι στα προάστια του Μπέρμινγχαμ.
Ο πρώτος σύλλογος αντισφαίρισης
Ο πρώτος σύλλογος αντισφαίρισης ιδρύθηκε το 1872. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα η αντισφαίριση έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής στην Αγγλική αυτοκρατορία, με αποτέλεσμα να διαδοθεί σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το πρώτο ανδρικό και γυναικείο τουρνουά τέννις
Το πρώτο πρωτάθλημα ανδρών διεξήχθη στις εγκαταστάσεις του συλλόγου «All-England Club» το 1877. Τότε ήταν που το τέννις άρχισε να παίζεται με τους περισσότερους από τους κανονισμούς που ισχύουν μέχρι σήμερα, ενώ την ίδια χρονολογία διοργανώθηκε το φημισμένο τουρνουά Wimbledon, το οποίο ήταν και το 1ο τουρνουά τέννις παγκοσμίως. Σύντομα, το τέννις άρχισε να εξαπλώνεται και σε άλλες χώρες, όπως η ΗΠΑ και η Αυστραλία, ενώ μετά τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο άρχισε να παίζεται σε πολλές από τις Βορειοευρωπαϊκές χώρες.
Το 1881 δημιουργήθηκε στις Η.Π.Α. ο σύλλογος United States National Lawn Tennis Association με σκοπό να τυποποιήσει τους κανόνες και να διοργανώσει τουρνουά αντισφαίρισης. Το πρώτο γυναικείο τουρνουά αντισφαίρισης διοργανώθηκε το 1887 στις Η.Π.Α.
Το τέννις στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα η αντισφαίριση εμφανίστηκε με τη σύγχρονή της μορφή το 1895 με την ίδρυση του πρώτου Ομίλου Αντισφαίρισης στην Κέρκυρα. Στη συνέχεια ιδρύθηκαν όμιλοι και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπως ο Όμιλος Αντισφαίρισης Αθηνών, στις εγκαταστάσεις του οποίου διεξήχθη η Αντισφαίριση των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων το 1896. Το 1938 συστάθηκε η Ελληνική Φίλαθλη Ομοσπονδία Αντισφαίρισης (ΕΦΟΑ) και στη δύναμή της ανήκουν 214 σωματεία.
Το πρώτο επαγγελματικό τουρνουά τένις
Το Davis Cup, το παγκόσμιο πρωτάθλημα αντισφαίρισης αντρών (μεταξύ χωρών), ξεκινά το 1900. Για τις γυναίκες υπάρχει αντίστοιχο πρωτάθλημα, το λεγόμενο Fed Cup.
 |
| Davis Cup 2006 (Αργεντινή-Αυστραλία) |
Το 1968 κατόπιν εμπορικών πιέσεων ο περιορισμός αυτός καταργήθηκε και δημιουργήθηκε η ανοιχτή εποχή (open era) στο τέννις, όπου μπορούσε οποιοσδήποτε αθλητής να αγωνιστεί σε όποιο τουρνουά ήθελε. Μετά το 1968 οι καλύτεροι αθλητές της αντισφαίρισης μπορούσαν να ζήσουν από τον αθλητισμό. Στην ανοιχτή εποχή με την καθιέρωση παγκόσμιου πρωταθλήματος αντισφαίρισης, η αντισφαίριση διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο και έχασε την εικόνα που είχε ως άθλημα της υψηλής κοινωνίας.
Το τέννις σήμερα
Σήμερα, υπάρχουν εκατοντάδες τουρνουά ετησίως, όμως τα 4 πιο φημισμένα είναι το Australian Open (Μελβούρνη), το Rollan Garros (Παρίσι), το Wimbledon (Λονδίνο) και το US Open (Νέα Υόρκη). Μερικοί από τους πρωταθλητές που έχουν αφήσει εποχή στο παγκόσμιο τέννις με τις επιδόσεις τους είναι στους άνδρες οι Rod Laver, Arthur Ashe, Stan Smith, Bjorn Borg, John McEnroe, Ivan Lendl, Boris Becker, Pete Sampras, Andre Agassi, Roger Federer και Rafael Nadal, ενώ στις γυναίκες κυριαρχούν τα ονόματα των Martina Navratilova, Chris Evert, Steffi Graf, Martina Higuis, Venus και Serena Williams, Justine Henin.
Όσον αφορά στους Έλληνες αθλητές/τριες 2 μόνο κατάφεραν να μπουν στο club των 50 καλύτερων αθλητών/τριών στον κόσμο, η Αγγελική Κανελλοπούλου (δεκαετία ‘80) και η Λένα Δανιηλίδου (2004), ενώ στους άνδρες αξίζει ν’ αναφερθεί ο Καλογερόπουλος, που είναι ο μόνος Έλληνας αθλητής που έχει κερδίσει στην κατηγορία junior στο Wimbledon. Από τους Κύπριους αθλητές ο Μάρκος Παγδατής ήταν πρωταθλητής κόσμου στους νέους κάτω των 18 ετών, ενώ έφτασε στον τελικό του Αυστραλιανού Open τον Ιανουάριο 2006.
Τα οφέλη του τέννις
Το τέννις είναι ένα παιχνίδι, με το οποίο μπορεί κάποιος ν’ ασχοληθεί από τα 5 μέχρι τα 70 ή ακόμη και τα 80 του χρόνια, χωρίς να εμπεριέχει σοβαρούς κινδύνους τραυματισμού. Αυτό οφείλεται, εν μέρει, στο γεγονός ότι δεν υπάρχει σωματική επαφή μεταξύ των αντιπάλων. Το τέννις είναι ένα παιχνίδι, μέσω του οποίου μπορούμε να αυξήσουμε την ταχύτητα, την αντοχή και τη δύναμη, τα 3 δηλαδή βασικά στοιχεία της φυσικής κατάστασης. Η ενασχόληση με το τέννις 2-3 φορές την εβδομάδα συμβάλλει στην διατήρηση της ευεξίας, στη δημιουργία ευχάριστης διάθεσης, ενώ παράλληλα θωρακίζει την υγεία μας.
Γενικοί κανόνες του τέννις
Η αντισφαίριση είναι άθλημα στο οποίο αγωνίζονται δύο ή τέσσερις παίκτες. Αν οι αντίπαλοι είναι δύο, το παιχνίδι λέγεται απλό, ενώ αν είναι τέσσερις (ένα ζευγάρι σε κάθε πλευρά), λέγεται διπλό (double) και σε αυτή την περίπτωση προστίθενται στο παιχνίδι και οι εξωτερικές γραμμές του γηπέδου. Ο αγώνας διεξάγεται σε ειδικό γήπεδο, το οποίο χωρίζεται στη μέση με δίχτυ ύψους 91 εκ.
Τα γήπεδα χωρίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες ανάλογα με την επιφάνεια τους: τα σκληρά γήπεδα (η πλειοψηφία των γηπέδων στον κόσμο), τα χωμάτινα γήπεδα (στην Ευρώπη τα περισσότερα γήπεδα ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία) και τα γήπεδα με χόρτο (τέτοια γήπεδα υπάρχουν κυρίως στην Αγγλία. Η δυσκολία στην συντήρηση τους έχει οδηγήσει σε πολλά γήπεδα να καταργούν το χόρτο και να βάζουν άλλη επιφάνεια, συνήθως σκληρή).
 |
| Ρακέτα και μπαλάκια τένις |
Οι μπάλες του τένις είναι ελαστικές, λαστιχένιες, ντυμένες με χνουδωτό ύφασμα, με διάμετρο 65 χιλιοστά και βάρος 55-60 γραμμάρια. Το μέγεθος της ρακέτας δεν είναι καθορισμένο. Έχει μήκος 65-70 εκατοστά.
Κάθε αγώνας χωρίζεται σε σετ. Οι γυναίκες χρειάζονται δύο νικηφόρα σετ, ενώ οι άντρες συνήθως τρία νικηφόρα σετ για να κερδίσουν έναν αγώνα. Κάθε σετ κερδίζεται με έξι τουλάχιστον νικηφόρα games (παιχνίδια). Χρειάζεται να υπάρχει διαφορά δυο γκέιμ για να κερδηθεί ένα σετ, εκτός των περιπτώσεων που το σετ έχει έρθει ισόπαλο 6-6. Η νίκη του σετ τότε καθορίζεται με παράταση (tie-break). Στην παράταση μετρούνται οι κερδισμένοι βαθμοί και όποιος φτάσει τους 7 βαθμούς και έχει διαφορά 2 βαθμών από τον αντίπαλο κερδίζει το γκέιμ και συνεπώς το σετ. Υπάρχει η τάση τα σετ να καθορίζονται σε παράταση (tie-break) εκτός από από το τελευταίο σετ το οποίο συνεχίζεται να παίζεται μέχρι να επιτευχθεί η διαφορά των δύο γκέιμ. Στα διπλά παιχνίδια συνήθως αντί για τρίτο σετ πηγαίνουν κατ’ ευθείαν σε διαδικασία παράτασης (tie-break) στο οποίο κερδίζει όποιος φτάσει πρώτος τους 10 βαθμούς με διαφορά 2 βαθμών.
Ο τενίστας έχει οκτώ βασικά χτυπήματα στην διάθεση του κατά την διάρκεια του αγώνα: το σερβίς, forehand, backhand, βόλεϊ, half-volley, overhead smash, drop shot, και το lob.
Κατά την διάρκεια των χτυπημάτων ο παίχτης έχει στην επιλογή του διάφορους τρόπους πιασίματος της ρακέτας. Αυτές ονομάζονται continental, semi-western, western, extreme western ή eastern.
Με εξαίρεση την υιοθέτηση της παράτασης (tie-break) στη δεκαετία του '70, οι κανόνες του τένις έχουν παραμείνει εντυπωσιακά αμετάβλητοι από το 1890.
Ήξερες ότι...
- Οι κίτρινες μπάλες του τένις χρησιμοποιήθηκαν στο Wimbledon για πρώτη φορά to 1986.- Το πιο γρήγορο σερβίς στο γυναικείο τένις έγινε από την Venus Williams, η οποία κατέγραψε σερβίς της τάξεως των 205 χλ./ώρα.
- Ο Henry "Bunny" Austin ήταν ο πρώτος παίκτης που φόρεσε σορτς στο Wimbledon το 1932.
- Οι πρώτες γυναίκες που έπαιξαν στο τουρνουά του Wimbledon φορούσαν μακριά φορέματα.
- Το Wimbledon είναι το μόνο μεγάλο τουρνουά τένις που παίζεται ακόμα σε γήπεδο με γρασίδι.
- Σαν σήμερα το 1928 (12/07/1928), πραγματοποιήθηκε η πρώτη τηλεοπτική μετάδοση αγώνα τένις.
Οι τενίστες που "βρυχώνται" όταν χτυπάνε το μπαλάκι, συνήθως νικάνε
Οι παίκτες του τένις που συνοδεύουν το χτύπημα της μπάλας με ένα δυνατό "βρυχηθμό", ο οποίος μερικές φορές φτάνει τα 100 ντεσιμπέλ, είναι πιο ανταγωνιστικοί και έχουν περισσότερες πιθανότητες να νικήσουν τον αντίπαλό τους, σύμφωνα με μια νέα καναδο-αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Φαίνεται πως η κραυγή κάνει πιο αργές τις κινήσεις του αντιπάλου, όσο χρειάζεται για να υπολογίσει λάθος πού πάει η μπάλα και να μην την προλάβει, επειδή βρίσκεται εκτός θέσεως.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών, μια δυνατή κραυγή κάνει τον τενίστα που βλέπει την μπάλα να έρχεται με ταχύτητα 80 χλμ την ώρα, να πιστεύει ότι βρίσκεται περίπου 60 εκατοστά πιο κοντά στον αντίπαλό του -άρα πιο μακριά από τον ίδιο- από ό,τι είναι στην πραγματικότητα.
Η έρευνα, υπό τον καθηγητή ψυχολογίας Σκοτ Σίνετ του πανεπιστημίου της Χαβάης και τον Άλαν Κινγκστόουν του πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό PLoS ONE, σύμφωνα με τα πρακτορεία Ρόιτερ και Γαλλικό, βασίστηκε σε εργαστηριακά πειράματα με ερασιτέχνες εθελοντές τενίστες, καθώς και στην ανάλυση βιντεοσκοπημένων παιγνιδιών διάσημων επαγγελματιών, όπως ο Ραφαέλ Ναντάλ και η Μαρτίνα Ναβρατίλοβα, που φημίζονται για τους "βρυχηθμούς" τους (άλλοι πάντως, όπως ο Ρότζερ Φέντερερ, έχουν φτάσει στην κορυφή χωρίς να είναι το ίδιο...θορυβώδεις).
Υπάρχουν αρκετές πιθανές εξηγήσεις για τη σημασία της κραυγής σε ένα παιγνίδι. Μερικοί έμπειροι παίκτες, για παράδειγμα, προσπαθούν να υπολογίσουν την ταχύτητα και την τροχιά της μπάλας ακούγοντας τον ήχο που κάνει όταν αυτή χτυπάει στη ρακέτα του αντιπάλου, όταν όμως ο τελευταίος φωνάζει, "κουκουλώνει" τον ήχο της μπαλιάς του. Από την άλλη, αυτή καθεαυτή η κραυγή λειτουργεί ως μέσο απόσπασης της προσοχής ή και εκφοβισμού του αντιπάλου. Η Ναβρατίλοβα -εννέα φορές νικήτρια του τουρνουά του Γουίμπλετον- έχει παραδεχτεί ότι οι φωνές αποτελούν "απλή και ξεκάθαρη απάτη".
Ορισμένοι παράγοντες και αναλυτές του επαγγελματικού τένις αναρωτιούνται αν είναι δίκαιο να επιτρέπεται ο ένας παίκτης να φωνάζει, ενώ ο άλλος όχι και κατά πόσο ο πρώτος αποκτά άδικο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα (φυσικά κανείς δεν εμποδίζει και τον αντίπαλό του να φωνάζει!).
Πηγή άρθρου:
ΣΚΑΪ.gr
Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε στιγμιότυπα από το 2ο γύρο του αγώνα της Ελένης Δανιηλίδου με την Magdalena Maleeva (από τη Βουλγαρία) από τους Ολυμπιακούς Αγώνες που έγιναν στην Αθήνα το 2004.
Για περισσότερα προϊόντα σχετικά με το τέννις, πατήστε εδώ.
Πηγές εικόνων και κειμένων
ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ | ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ | Avantage Sports Club - Facebook page | Όμιλος Αντισφαίρισης Πειραιά | Ζ.Α.Ο.Α. - Ζακυνθινός Αθλητικός Όμιλος Αντισφαίρισης | tennisnews.gr | CHAMPION TENNIS CLUB | Free tennis playground Stock Photo - FREEIMAGES - Photo by ramzi hashisho | Free Davis cup Argentina vs. Australia 2006 2 Stock Photo - FREEIMAGES - Photo by Rita Tenaglia | Free Play tennis Stock Photo - FREEIMAGES - Photo by Linda Pannekoek | 10 Facts About | Σαν Σήμερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου